Boski Diego, „Rocky” i Tapie. Pamiętamy…

Początek listopada sprzyja wspomnieniu ludzi, którzy od nas odeszli…

Dość nieregularnie wspominam zawodników i trenerów, których pamiętam z ligowych i światowych boisk. W 2013 i w 2015 roku pisałem o ludziach z polskiego futbolu, których już nie ma wśród nas. W 2016 roku sam się zaskoczyłem, że odeszło tylu piłkarzy ze świata, których podziwiałem podczas mundiali, mistrzostw Europy czy w Lidze Mistrzów. W 2018 roku dopisałem kolejny epizod tej smutnej historii.

Cóż, taka kolej rzeczy, że ta lista krótsza nie będzie. Jeśli już ma się wydłużać, to – oby – w jak najwolniejszym tempie… Oto, ci piłkarze i trenerzy z Polski i ze świata, pamiętani przeze mnie z boisk, którzy odeszli w ostatnich trzech latach…

POLSKA

Jarosław Biernat (1960 – 2019) – były napastnik Pogoni Szczecin, Legii i Eintrachtu Frankfurt. Po zakończeniu kariery osiadł w Niemczech. Zmarł po długiej chorobie.

Kacper Derczyński (1980 – 2020) – ma na koncie tytuł mistrza Polski z ŁKS-em zdobyty w 1998 roku. Zagrał w tamtym sezonie jeden mecz. Potem grał w klubach z niższych lig. Zmarł po przeszczepie wątroby. Przeszczep się przyjął, ale po kilku dniach nastąpiła niewydolność wielonarządowa.

Piotr Jegor (1968 – 2020) – legenda zabrzańskiego Górnika i Odry Wodzisław. Obrońca obdarzony atomowym uderzeniem, strzelał gole m.in. Realowi Madryt w Pucharze Europy. W reprezentacji Polski na blondwłosego obrońcę stawiali Andrzej Strejlau, Henryk Apostel oraz Antoni Piechniczek. Grał także w mieleckiej Stali i Hapoelu Hajfa.

Gothard Kokott (1943 – 2021) – legendarny szkoleniowiec Rakowa Częstochowa, który wprowadził do ekstraklasy m.in. Pawła Skrzypka.

Zbigniew Kozłowski (1954 – 2020) – kibice w moim wieku kojarzą go głównie z ławki trenerskiej: pracował m.in. w Chemiku Police i Odrze Szczecin. Niemal całą karierę piłkarską i trenerską związany ze Szczecinem i Pomorzem Zachodnim. Przyczyną śmierci był wylew.

Adam Książek (1967 – 2020) – były obrońca Szombierek Bytom i GKS-u Katowice. W ekstraklasie rozegrał 107 meczów, strzelił 10 bramek.

Zenon Lissek (1962 – 2021) – pomocnik Górnika Zabrze i Szombierek Bytom. W ekstraklasie 85 spotkań, 22 gole. Cierpiał na chorobę nowotworową, która była przyczyną śmierci.

Alojzy Łysko (1935 – 2021) – związany głównie ze Śląskiem jako piłkarz, a także jako trener. Pracował m.in. w GKS-ie Katowice, Górniku Zabrze, a także prowadził Cracovię (w połowie lat 90.).

Jacek Machciński (1948-2019) – legendarny trener Widzewa Łódź, z którym wywalczył pierwsze mistrzostwo kraju, a w Europie wyrzucił za burtę Pucharu UEFA Manchester United i Juventus FC.

Adam Musiał (1948 – 2020) – z boiska go nie pamiętam, a to przecież medalista mundialu z 1974 roku. Kojarzę z ławki trenerskiej, gdy pracował w ukochanej Wiśle Kraków, Stali Stalowa Wola i GKS-ie Katowice.

Zbigniew Pocialik (1945 – 2020) – jako bramkarz lwią część kariery spędził w warszawskiej Gwardii. Janusz Wójcik zaprosił go do współpracy w reprezentacji Polski, Pocialik zajmował się szkoleniem golkiperów.

Waldemar Przytuła (1964 – 2019) – obrońca kojarzony głównie z GKS-em Jastrzębie i Odrą Wodzisław. W barwach Jastrzębia zaliczył 15 spotkań w ekstraklasie.

Piotr Rocki (1974 – 2020) – znany był głównie z oryginalnych „cieszynek”. Ale „Rocky” to kawał historii ligowego futbolu. W polskiej ekstraklasie zagrał 291 razy, strzelił 44 gole. Przywdziewał barwy m.in. Polonii Warszawa, Górnika Zabrze, Groclinu Grodzisk Wielkopolski, Odry Wodzisław i Legii. Zmarł z powodu pęknięcia tętniaka.

Sławomir Świstek (1968 – 2021) – napastnik znany z występów w bytomskich Szombierkach (50 gier w ekstraklasie). Zmarł z powodu nowotworu żołądka.

Andrzej Tomczyk (1961 – 2020) – były napastnik Legii (16 meczów w ekstraklasie), Igloopolu Dębica i Hutnika Warszawa.

Dariusz Waśniewski (1964 – 2019) – jeden z naszych brązowych medalistów mistrzostw świata U-20, który nie zrobił wielkiej kariery. Grał m.in. w Widzewie, Zawiszy Bydgoszcz i Włókniarzu Pabianice. W ekstraklasie zagrał 11 spotkań.

ŚWIAT

Jozef Adamec (1942 – 2018) – wicemistrz świata z 1962 roku, w barwach Czechosłowacji strzelił hat-tricka reprezentacji Brazylii. Po rozpadzie Czechosłowacji prowadził kluby słowackie, w latach 1999-2001 był selekcjonerem reprezentacji „Sokoli”.

Junior Agogo (1979 – 2019) – 27-krotny reprezentant Ghany, dla której strzelił aż 12 bramek. W 2008 roku wywalczył z Ghańczykami brązowy medal podczas Pucharu Narodów Afryki. Grał m.in. w niższych ligach angielskich i w Major League Soccer.

Radomir Antić (1948 – 2020) – serbski szkoleniowiec, który wyrobił sobie znakomitą markę w Hiszpanii. Pracował m.in. z Realem, Atlético (mistrzostwo Hiszpanii 1996) i Barceloną. W latach 2008 – 2010 był selekcjonerem reprezentacji Serbii.

Sierhij Atelkin (1972 – 2020) – na przełomie wieków napastnik Szachtara Donieck, z niewielką przerwą na występy w US Lecce i Boaviście FC. Zanotował dwa występy w reprezentacji Ukrainy.

Otto Barić (1933 – 2020) – Chorwat, który jako drugą ojczyznę wybrał sobie Austrię i tam święcił triumfy m.in. z Rapidem Wiedeń oraz Casinem Salzburg. Na przełomie wieków prowadził reprezentację Austrii, w latach 2002 – 2004 pracował z kadrą Chorwacji.

Marián Čišovský (1979 – 2020) – obrońca, wychowanek 1. HFC Humenné. W reprezentacji Słowacji rozegrał 15 spotkań. Od 2014 roku nie grał w piłkę, lekarze zdiagnozowali u niego stwardnienie zanikowe boczne.

Papa Bouba Diop (1978 – 2020) – w 2002 roku senegalski pomocnik był na ustach całego świata, gdy strzelił w meczu otwarcia mundialu zwycięską bramkę obrońcom tytułu, Francuzom. Grał zresztą dla francuskiego Lens, później lata gry na boiskach Premier League przedzielone epizodem w AEK Ateny. Chorował na stwardnienie zanikowe boczne. Zmarł w Paryżu.

Marko Elsner (1960 – 2020) – były reprezentant Jugosławii i Słowenii. Jego syn – Rok – był piłkarzem Śląska Wrocław.

Ángel Pérez García (1957 – 2019) – z Realem Madryt wywalczył mistrzostwo Hiszpanii i Puchar Króla. Po zakończeniu kariery został trenerem i via Egipt przywędrował w 2014 do Piasta Gliwice. Nie wytrwał do końca sezonu 2014/15. Zmarł dzień po 62. urodzinach. Przyczyną śmierci był guz mózgu.

Siarhiej Hierasimiec (1965 – 2021) – piłkarz roku na Białorusi w 1993 roku. Dla swojej reprezentacji zagrał 26 razy, strzelił siedem bramek. Ma na koncie występy dla m.in. Zenita Petersburg.

Gérard Houllier (1947 – 2020) – były selekcjoner reprezentacji Francji, który największe triumfy święcił z Liverpoolem. Wygrał z „The Reds” m.in. Puchar UEFA i Superpuchar Europy. Później zdobył dwa tytuły mistrza Francji z Olympique’em Lyon.

Lennart Johansson (1929 – 2019) – odkąd tylko pamiętam, wielki Szwed był szefem UEFA, wszak rządził europejską federacją przez cztery kadencje. W 2007 roku przegrał wybory z Michelem Platinim.

Oļegs Karavajevs (1961 – 2020) – bramkarz reprezentacji Łotwy, w której zagrał 38 razy.

Jakob Kuhn (1943 – 2019) – szwajcarski napastnik, reprezentant kraju, zaś w XXI wieku selekcjoner drużyny narodowej Helwetów. Grał z nią na Euro 2004 i 2008 oraz na mundialu 2006.

Wasilij Kulkow (1966 – 2020) – rosyjski obrońca i pomocnik, znany głównie z występów w Spartaku Moskwa, ale i FC Porto oraz SL Benfice. Wielokrotny reprezentant ZSRR i Rosji.

Stefan Lindquist (1967 – 2020) – w Polsce kojarzą go kibice Lecha Poznań i warszawskiej Legii, był bowiem w kadrze IFK Göteborg, gdy ten zespół rywalizował z „Kolejorzem” i wojskowymi w eliminacjach Ligi Mistrzów. W reprezentacji Szwecji rozegrał pięć spotkań.

Diego Armando Maradona (1960 – 2020) – legenda. Najlepszy piłkarz w historii Argentyny i jeden z najlepszych w historii futbolu. Mistrz i wicemistrz świata z Argentyną. Później jej (niezbyt udany) selekcjoner. Dwukrotny mistrz Włoch z Napoli.

Alan McLoughlin (1967 – 2021) – był jednym z podstawowych piłkarzy reprezentacji Irlandii z lat 90. Ubezpieczał takich graczy jak Andy Townsend czy słynny Tony Cascarino. Podczas kariery najdłużej grał w Portsmouth FC.

Mehrdad Minavand (1975 – 2021) – były reprezentant Iranu, jeden z wielu, którzy na przełomie wieków trafili do Europy. Klubowy kolega m.in. Kazimierza Sidorczuka ze Sturmu Graz. Grał na mundialu w 1998 roku.

Ilija Petković (1945 – 2020) – w reprezentacji Jugosławii grał na pamiętnym dla nas mundialu w 1974 roku. Jako selekcjoner dwukrotnie prowadził reprezentację Serbii i Czarnogóry, w tym na mundialu 2006.

Luigi Radice (1935 – 2018) – kto śledził rozgrywki Serie A w latach 90., zapamiętał go z ławki trenerskiej m.in. Fiorentiny, Cagliari i Genoi.

José Antonio Reyes (1983 – 2019) – w reprezentacji Hiszpanii rozegrał 21 spotkań, strzelił cztery bramki. Grał m.in. w Sevilii, Arsenalu, Realu, Atlético i Benfice. Aż pięć razy wygrywał Ligę Europy. 1 czerwca 2019 roku zginął w wypadku samochodowym pomiędzy Sevillą a Utrerą.

Artūras Rimkevičius (1983 – 2019) – były napastnik reprezentacji Litwy (trzy gole w siedmiu meczach), miał na koncie tytuł króla strzelców litewskiej A lygi. Najprawdopodobniej odebrał sobie życie – jego ciało znaleziono dziesięć kilometrów od Kowna.

Alejandro Sabella (1954 – 2020) – jako selekcjoner reprezentacji Argentyny dotarł z nią do finału mistrzostw świata w 2014 roku.

Emiliano Sala (1990 – 2019) – argentyński napastnik występował we Francji: ma na koncie mecze dla Girondins Bordeaux i FC Nantes. 21 stycznia 2019 zginął w katastrofie lotniczej. Przyczyną śmierci było zatrucie tlenkiem węgla.

Lorenzo Sanz (1943 – 2020) – w latach 1995 – 2000 był prezydentem Realu Madryt. Za jego kadencji „Królewscy” dwukrotnie triumfowali w Lidze Mistrzów. Zmarł z powodu zakażenia SARS-CoV-2.

Luigi Simoni (1939 – 2020) – znakomity włoski szkoleniowiec, który w 1998 roku doprowadził Inter Mediolan do wicemistrzostwa Włoch i triumfu w Pucharze UEFA.

Walter Smith (1948 – 2021) – szkocki trener znany głównie z prowadzenia Rangers FC oraz Evertonu. W latach 2004 – 2007 pracował z reprezentacją Szkocji.

Edin Šaranović (1976 – 2021) – bośniacki napastnik przez pół roku grał w szczecińskiej Pogoni (2002), dla której w 12 meczach strzelił jedną bramkę. Zmarł w Niemczech z powodu zawału serca.

Josef Šural (1990 – 2019) – dość skuteczny napastnik Slovana Liberec i Sparty Praga, 20-krotny reprezentant Czech. W styczniu 2019 przeszedł do tureckiego Alanyasporu. Trzy i pół miesiąca później zginął w wypadku busa wiozącego piłkarzy.

Bernard Tapie (1943 – 2021) – kontrowersyjny były prezes Olympique’u Marsylia, z którym wygrał Ligę Mistrzów w 1993 roku. W tym samym roku OM odebrano tytuł mistrza kraju, bowiem udowodniono, że klub z Marsylii kupił mecz z Valenciennes.

Jozef Vengloš (1936 – 2021) – były trener reprezentacji Czechosłowacji i Słowacji. Prowadził tę drugą reprezentację podczas meczów z Polską w eliminacjach Euro 1996.

Pim Verbeek (1956 – 2019) – był asystentem Guusa Hiddinka i Dicka Advocaata, gdy pracowali z reprezentacją Korei Południowej. Na własny rachunek w latach 2007 -2010 trenował reprezentację Australii. Zmarł wskutek choroby nowotworowej.

Robert Waseige (1939 – 2019) – w latach 1999 – 2002 selekcjoner reprezentacji Belgii, z którą grał na mistrzostwach Europy (2000) oraz na mundialu w Korei i Japonii (2002).

Iwan Wucow (1939 – 2019) – były reprezentant Bułgarii, w latach 1989-1991 selekcjoner tego kraju. Był skonfliktowany m.in. z Christo Stoiczkowem i Ljubosławem Penewem. Później został szarą eminencją w bułgarskiej federacji. Niektórzy piłkarze (np. Daniel Borimirow) zarzucali mu łapówkarstwo.

Marius Žaliūkas (1983 – 2020) – 25-krotny reprezentant Litwy spędził lata na szkockich boiskach w barwach Heart of Midlothian i Rangers FC. Grał też sezon w Leeds United.

Uładzimir Żurawiel (1971 – 2018) – białoruski pomocnik, reprezentant kraju. W reprezentacji Białorusi zagrał 12 razy.

Grzegorz Ziarkowski