Derby (41). Club América – Cruz Azul
W Ameryce Północnej jeszcze nas nie było. Najwyższy więc czas, by zwiedzić jedno z największych miast świata, znajdujące się na tym właśnie kontynencie.
W Mexico City rozgrywane są wielkie derby, zwane Clasico Joven. Mam dość osobliwy sentyment do tego kraju; tam właśnie w 1986 r. rozegrano turniej, który był moim pierwszym, w pełni zrozumiałym i zapamiętanym. Dość tej prywaty, jedziemy z tematem.
Tenochtitlan
Meksyk, to stolica kraju o tej samej nazwie (formalnie, są to Meksykańskie Stany Zjednoczone). Omawiane miasto zamieszkuje ok. 9 mln ludzi, a cała aglomeracja, to ok. 21 mln mieszkańców, co czyni ją jedną z największych na świecie. Leży na wyżynie, na wysokości 2240 m n.p.m.
Meksyk założyli Aztekowie i nadali nazwę Tenochtitlan, co w jęz. nahuatl oznacza „Miejsce Owocu Kaktusa”, lub „Kaktusowa Skała”. W 1521 r. Hiszpanie pod wodzą Hernana Cortesa, zrównali miasto z ziemią i na jego miejscu wybudowali nowe…
Meksyk jest jednym z najbardziej żywiołowo rozwijających się miast na świecie. Jeszcze w latach 50. XX w. jego populacja wynosiła trzy miliony.
Krzysztof Kolumb i Cementownia
Club de Futbol América został założony 12 października 1916 r. Wtedy to doszło do spotkania i połączenia dwóch drużyn – Colon i Record. Pomysłodawcą nazwy był niejaki Pedro Quintanilli. Zaproponował on otóż, by klub nazwać America. Tak się składa, że Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę właśnie 12 października. Nazwa została zaakceptowana przez piłkarzy i tak już zostało.
Barwy klubu to kolory niebieski i żółty.
Przydomki klubu (sporo ich): „Aguilas”, „Americanistas”, „Azulcremas”, „Los Cremas”, „Millonetas”, „Conjunto de Coapa”, „Canarios” i „El Ame”.
Club America rozgrywa swoje mecze na Estadio Azteca, który może pomieścić ponad 95 tys. widzów.
Cruz Azul Futbol Club powstał 22 maja 1927 r. Klub założyli pracownicy cementowni o nazwie Cruz Azul. Owa cementownia znajdowała się w mieście Jasso w stanie Hidalgo.
Barwy klubu to kolory niebieski i biały.
Przydomki klubu: „Maquina”, „Cementeros”, „Celeste”, „El Azul” i „El Rey de la Concacaf”.
Cruz Azul swoje mecze rozgrywa na Estadio Azul, na którym może zasiąść ponad 33 tys. kibiców. W latach 1971-96 stadionem klubu był… Estadio Azteca.
Odległość między stadionami w linii prostej wynosi ok. 6,3 km.
Trofea
Oba kluby są wielce utytułowane na krajowym podwórku, a w rozgrywkach międzynarodowych nie mają sobie równych w Ameryce Płn.
Club America jest siedmiokrotnym, a Cruz Azul sześciokrotnym zdobywcą Pucharu CONCACAF (to nasz Puchar Europy) i oba kluby są rekordzistami pod tym względem.
Rzeczone trofeum jest najbardziej pożądane przez kluby z tego kontynentu, ale jest (był) jeszcze Copa Interamericana, szczególnie ceniony laur przez kluby z północnej Ameryki. Aby zdobyć ów Puchar, trzeba było wygrać ze zdobywcą Copa Libertadores. Club America ma dwa takie w swojej kolekcji, Cruz Azul grał o to trofeum raz, ale nie sprostał urugwajskiemu Nacional. Rozgrywki zakończono w 1998 r. od kiedy kluby z Ameryki Płn. mogą grać o Puchar Wyzwolicieli.
Cruz Azul grał w finale Copa Libertadores jako pierwszy z północno-amerykańskich drużyn, przegrał jednak w karnych po dwumeczu z Boca Juniors…
Copa de Gigantes, to próba przywrócenia Pucharu Zdobywców Pucharów strefy CONCACAF, ale był rozegrany tylko jeden raz – w 2001 r. Wygrali wtedy „Aguilas”.
Club America
Mistrz Meksyku – 16 razy
Puchar Meksyku – 6 razy
Superpuchar Meksyku – 5 razy
Puchar CONCACAF – 7 razy
Copa de Gigantes – 1 raz
Copa Interamericana – 2 razy
Łącznie – 37 trofeów (27 krajowych, 10 międzynarodowych)
Cruz Azul
Mistrz Meksyku – 8 razy
Puchar Meksyku – 3 razy
Superpuchar Meksyku – 2 razy
Puchar CONCACAF – 6 razy
Łącznie – 19 trofeów (13 krajowych, 6 międzynarodowych)
Clasico Joven
Derby Meksyku były rozgrywane 165 razy. Minimalnie lepszym bilansem może się pochwalić America – 58 zwycięstw, przy 51 wygranych rywali i 56 remisach.
Stosunek bramek – 242:220 dla CA.
Najwyższe zwycięstwo „Americanistas”, to wynik 5:0 odnotowany w 1982 r.
Najwyższy triumf Cruz Azul w derbach, to rezultat 4:0 który padł w roku 1999.
Najwięcej goli w derbach dla Club America zdobył Paragwajczyk Salvador Cabañas – dziewięć (widnieje na fladze, na pierwszej focie w dziale Kibice). Dla Cruz Azul był to Francisco Palencia – takoż dziewięć trafień.
Grali w obu klubach
Piłkarzy reprezentujących oba omawiane kluby ze stolicy Meksyku było ponad trzydziestu. Oto trzech z nich (wszyscy wymienieni to świetni napastnicy):
Sebastian Abreu – Urugwajski napastnik ur. w 1976 r. w Minas. W obu meksykańskich klubach na wypożyczeniu z Deportivo La Coruna. W Cruz Azul w okresie 2002-03, gdzie rozegrał 52 mecze i strzelił 46 goli! W barwach rywali w roku 2003 (16/3). Oprócz Deportivo, Abreu grał w Europie także w Realu Sociedad i greckim Arisie. W reprezentacji Urugwaju 70 spotkań i 26 bramek. Był na MŚ 2002 i 2010, w 2011 zdobywca Copa America ze swoją reprezentacją. Znany także pod pseudonimem „El Loco”, czyli „szaleniec”.
Carlos Hermosillo – Napastnik ur. w 1964 r. w Cerro Azul. Wychowanek Club America. W tym klubie dwukrotnie: 1983-89 i 1999-00, gdzie rozegrał łącznie 205 meczów i strzelił 86 bramek. W Cruz Azul w latach 1992-98; tam aż 239 spotkań i 168 bramek. W sumie więc dla obu meksykańskich klubów prawie 450 meczów oficjalnych i ponad 250 goli. Nieco narwany zawodnik (jak Abreu); w 1986 r. rozpoczął na murawie bójkę z zawodnikiem przeciwnej drużyny. Po chwili na boisku miała już miejsce regularna bitwa…
W kadrze Meksyku 90 meczów i 35 bramek. Uczestnik MŚ 1986 i 1994.
Luis Hernandez – Napastnik ur. w 1968 r. w Poza Rica. Wychowanek Cruz Azul, tam w okresie 1990-91 (18/1), w barwach rywali w latach 2000-02 (43/9). Jak widać, nie był szczególnie bramkostrzelnym zawodnikiem. Dotyczy to jednak tylko klubów, w reprezentacji było już o wiele lepiej; tam aż 87 meczów i 35 zdobytych bramek. Był na MŚ w 1998 r. i zdobył na tym turnieju cztery gole.
Kibice
Oba kluby mają ogromne rzesze fanów, co zresztą nie jest żadnym zaskoczeniem, jeśli wziąć pod uwagę liczbę ludności w mieście, oraz sukcesy obu drużyn…
Sympatycy Club America, to największa grupa tego typu w Meksyku. Fani Cruz Azul zajmują trzecie miejsce; obie ekipy rozdzielają kibice Club Guadalajara.
Właśnie z fanami z Guadalajary obie ekipy mają „kosę”. Między samymi zainteresowanymi nie ma przyjaźni, ale nie ma też zbyt wielkiej nienawiści, jak to bywa w innych krajach latynoskich.
Kibice głośno dopingują, mają na wyposażeniu flagi na płot, pasy materiału, baloniki, konfetti, kartoniki itp., ale ujmując rzecz kolokwialnie „szału nie ma”. Nie dorównują oni w dopingu i oprawach swoim kolegom po fachu z Ameryki Płd. Jest jednak kolorowo i głośno, a to przecież najważniejsze…
Zorganizowana grupa starszego z omawianych klubów, to po prostu „Americanistas”. Ekipa powstała w 1999 r. i prowadzi doping na północnej trybunie Estadio Azteca.
Odpowiednikami w Cruz Azul, jest grupa „La Sangre”. To również ekipa odpowiedzialna za doping, a także oprawy i wyjazdy…
I na deser fanki obu klubów:
Dariusz Kimla