Derby (54). Atromitos – Panionios

Najcieplejsza stolica Europy – Ateny i Małe Derby tego miasta (wszak pierwsze skrzypce grają tam AEK i Panathinaikos).

Dziś poznamy mniejsze firmy, których potyczki również zasługują na swój odcinek. Grecję odwiedzamy po raz drugi, byliśmy już bowiem w Pireusie (37). Będzie krótko, ale ciekawie (mam nadzieję). Startujemy.

Igrzyska Olimpijskie
Ateny to stolica Grecji licząca prawie 700 tys. mieszkańców (aglomeracja to prawie 4 mln ludzi), ale dane te są nie do końca zgodne z rzeczywistością – w prawie greckim nie ma obowiązku meldowania się w faktycznym miejscu zamieszkania, więc nie bardzo wiadomo, ilu mieszkańców liczy dane miasto. Co kraj to obyczaj…

Ateny to jedno z najstarszych miast świata. To także najbardziej na południe wysunięta stolica kontynentu i jednocześnie najcieplejsza. To również kolebka i pierwszy organizator Igrzysk Olimpijskich.
Wracamy do piłki.

Peristeri & Nea Smyrni
P.A.E. A.P.S. Atromitos powstał w maju 1923 r. w samym centrum Aten. Założycielami była grupa studentów, która pogrywała w piłkę w okolicach Skweru Zwycięstwa.
W 1932 roku drużyna przeniosła się do dzielnicy Peristeri. Piłkarze i działacze stwierdzili, że przy tak dużym rywalu, jak Panathinaikos, nie mają większych szans na pozyskanie kibiców i prawidłowy rozwój klubu…

Przydomek: „Niezwyciężeni”.

Barwy klubu to kolory niebieski i biały.

Klub swoje mecze rozgrywa na Municipal Stadium of Peristeri. Obiekt może pomieścić ponad 10 tys. widzów.

Panionios Gymnastikos Syllogos Smyrnis został założony w 1890 r. w Smyrni (obecnie turecki Izmir). Po klęsce wojsk greckich w 1922 r. klub został przeniesiony do dzielnicy Aten Nea Smyrni. Było to najodpowiedniejsze miejsce na kontynuację działania drużyny, ze względu na ową dzielnicę, której nazwa miała upamiętniać tragiczne wydarzenia ze wspomnianego 1922 roku…
Panionios, to obok Apollonu Smyrnis, najstarszy klub piłkarski w Grecji.

Trenerem klubu w przeszłości był m.in. Jacek Gmoch.

Przydomki klubu: „Kyanerithri” (Niebiesko-czerwoni) i „Istoricos” (Historyczni).

Barwy to kolory niebieski i czerwony.

Panionios swoje spotkania rozgrywa na Nea Smyrni Stadium, który może pomieścić prawie 12 tys. kibiców.

Odległość między stadionami w linii prostej wynosi ok. 6,9 km.

Trofea
Oba kluby są liczącymi się firmami w Grecji, nie mają jednak wielu trofeów na swoim koncie. Ściślej rzecz ujmując, laury na swoim koncie ma tylko Panionios (dwa Puchary Grecji – 1979, 1998). Atromitos grał dwukrotnie w finale tych rozgrywek, co ciekawe oba te zdarzenia miały miejsce w dwóch sezonach z rzędu (2010/11, 2011/12).

Atromitos miał okazję grać siedmiokrotnie w europejskich Pucharach, przygoda we wszystkich siedmiu przypadkach nie trwała jednak długo; grecki klub odpadał w pierwszych rundach… Faktem jednak jest, że drużyna nie miała szczęścia w losowaniach. W sezonie 2006/07 los chciał, że spotkali się w Pucharze UEFA z Sevilla FC (Hiszpanie byli w posiadaniu tego Pucharu i w rzeczonym sezonie również go zdobyli). Z kolei w sezonie 2012/13 klub trafił w eliminacjach LE na Newcastle Utd…

Panionios reprezentował swój kraj dziewięciokrotnie na międzynarodowej arenie. Wiodło mu się o wiele lepiej, choć również nie odniósł znaczących sukcesów. W sezonie 1998/99 klub dotarł do ćwierćfinału PZP, tam jednak za silni okazali się piłkarze włoskiego SS Lazio. W przeszłości udawało się Panioniosowi eliminować z Pucharów takie firmy jak: Atletico Madryt, Udinese czy FC Sochaux….

Panionios
Puchar Grecji – 2 razy

Małe Derby Aten
Pod lupę dziś bierzemy jedynie spotkania w Super League w ciągu ostatnich dwóch dekad. Z braku laku…

Małe Derby Aten w ostatnich 20 latach w I lidze odbywały się 31 razy. Atromitos wygrywał 13 razy, Panionios dziesięciokrotnie, remisów odnotowano osiem.

Grali w obu klubach
Dziś o trzech ofensywnych graczach. Co ciekawe, wszyscy trzej reprezentowali także barwy Olympiakosu. Oto oni:

Rafik Djebbour – Algierski napastnik ur. we Francji w Grenoble. Rocznik 1984. Karierę rozpoczynał w AJ Auxerre, do Grecji trafił w 2005 roku, gdzie grał z przerwami do 2017 r. W Atromitos w 2006 (14/6), następnie przez dwa sezony w Panionios (47/21). W reprezentacji Algierii 33 mecze i pięć bramek. Był na MŚ 2010, gdzie jego kadra zanotowała fatalny występ i nie wyszła z grupy.

Konstandinos Mitroglu – Napastnik ur. w 1988 r. w Kawali. Jako młody chłopiec wyjechał z rodziną do Niemiec. Uczył się piłkarskiego rzemiosła w MSV Duisburg i Borussii Moenchengladbach. Od roku 2007 z powrotem w swoim kraju, gdzie podpisał kontrakt z Olympiakosem, z którego był wypożyczany w sezonie 2010/11 do Panioniosu (11/8), a w kolejnym do Atromitosu (39/19). W reprezentacji 65 meczów i 17 goli.

Nikos Tsiantakis – Pomocnik ur. w Trikali w roku 1963. Wychowanek Atromitosu, z którego w 1985 r. przeniósł się do Panioniosu. Tam pokazał się z dobrej strony, co zaowocowało podpisaniem kontraktu w 1988 roku z Olympiakosem, gdzie rozegrał prawie 200 spotkań i strzelił ponad 20 bramek. W reprezentacji Hellady 47 meczów i dwa gole. Był na MŚ 1994 (pamiętny stosunek bramek Grecji 0:10)…

Kibice
Greccy fani piłki, to absolutna czołówka kibicowskiej Europy. Kolorowe oprawy, pirotechnika, żywiołowy doping i awantury. Najkrótsza charakterystyka, która w pełni oddaje tamtejsze klimaty „okołopiłkarskie”. Kryzys ekonomiczny sprawił, że upadły firmy, pod młotek szły wyspy czy port w Pireusie, jest jednak pewna „branża”, której kryzys nie dotknął w najmniejszym nawet stopniu – to kibice piłkarscy.

Obie opisywane ekipy ustępują miejsca w stolicy tylko dwóm wielkim rywalom – PAO i AEK. Wg powszechnej opinii, Panionios to trzecia siła w mieście, Atromitos – czwarta.
Fani nie stanowią oszałamiających grup, jeśli wziąć pod uwagę liczebność, nie są jednak „chłopcami do bicia”. Potrafią się zrewanżować większym rywalom, co kilkukrotnie udowadniali w przeszłości…

Zorganizowana grupa kibiców Atromitosu, to „Fentagin Club”. Fani niebiesko-białych mają poglądy lewicowe. Ich tereny, to głównie dzielnica Peristeri czyli obszar Aten, gdzie klub ma swój stadion. Młyn liczy prawie tysiąc głów (ważniejsze mecze), choć potrafią się zorganizować i pojechać za drużyną liczną grupą. Na finale Pucharu Grecji w 2012 r. kibiców tego klubu było ponad 6000 (zaliczyli awanturę z policją na stadionie). Mają zgodę z Apollonem Smyrnis.

Odpowiednikiem u rywali jest ekipa „Panthers Club 1983”. Grupa również jest lewicowa, choć w jej szeregach jest sporo fanów apolitycznych. Swoje bastiony mają na południu miasta, głównie w dzielnicy Nea Smyrni. Młyn liczy ponad tysiąc osób i jest świetnie zorganizowany. Dzielnica jest bogata w liczne graffiti na murach sławiące Panionios (takie kolorowe obrazki w tematach piłkarskich to zresztą norma w całej Grecji). Fani innych klubów nie są na terenach Panter mile widziani; w przeszłości zdarzało się, że miejscowi przeganiali stosunkowo liczne ekipy Panathinaikosu czy AEK-u, które zapuściły się w dzielnicę Nea Smyrni…

Dariusz Kimla