Jedenastka urodzonych w Bytomiu

Ponad 25 klubów piłkarskich istniało w historii w Bytomiu, dwa zdobywały Mistrzostwo Polski…

Polonia i Szombierki mają na koncie łącznie trzy tytuły mistrzowskie (PB 2, Szombry 1), a na podium stawały aż 11 razy.
Bytom słynął (i nadal słynie) nie tylko z piłki, ale także np. z koszykówki (Bobry Bytom), hokeja na lodzie (Polonia Bytom), tenisa ziemnego (Górnik Bytom) i judo oraz rugby (Czarni Bytom). Prawa miejskie uzyskał w 1254 roku i liczy prawie 170 tys. mieszkańców.

Poniżej drużyna złożona z zawodników, którzy urodzili się w tym starym, śląskim mieście. Zagramy klasycznym 4-4-2. Atak robi wrażenie:

BRAMKA
Dawid Gargasz (rocznik 1997) – w tak zacnym gronie (jak się okaże) na bramce zagra młody, 22-letni aktualny golkiper bytomskiej Polonii. Wychowanek tego klubu, który ma także na koncie grę m.in. w Pogoni Siedlce. Życzymy powodzenia.

OBRONA
Helmut Cichoń (1929) – lewy obrońca, wychowanek Stali Bobrek Bytom, z której odszedł do Polonii. Grał tam siedem lat, Mistrz Polski w barwach tego klubu, w reprezentacji Polski cztery mecze bez gola. Zmarł w Niemczech.

Horst Mahseli (1934) – dla przyjaciół Antoś. Piłkarz pochodzenia niemieckiego (gdy przychodził na świat, Bytom należał do Niemiec), który ostatecznie grał dla reprezentacji Polski (9/0). To był inteligentny jegomość – inżynier, absolwent Politechniki Warszawskiej, major Ludowego Wojska Polskiego, później trener. Wychowanek Polonii Bytom, największe sukcesy święcił jednak w Legii, gdzie grał przez 15 lat (295/2). Zmarł w 1999.

Rudolf Wojtowicz (1956) – wychowanek Szombierek, Mistrz kraju w biało-zielonych barwach. Później dwie udane przygody w Niemczech – Bayer Leverkusen (cztery sezony) i Fortuna Düsseldorf (sześć lat, później przez dwa sezony trener tego klubu). W reprezentacji jeden mecz (z Irlandią w 1978). Ciekawostka za Wikipedią: Był jednym z pierwszych polskich ligowców wybiegających na boisko w szkłach kontaktowych.

Tomasz Fornalik (1973) – brat bardziej sławnego z Fornalików, wychowanek oczywiście chorzowskiego Ruchu (tam 100 meczów ligowych), ale w Bytomiu też grał – w Ruchu Radzionków (115/4). Aktualnie asystent Waldemara w drużynie Mistrzów Polski.

POMOC
Józef Wieczorek (1931) – wychowanek klubu Bobrek Karb Bytom, później po jednym sezonie w Zagłębiu Sosnowiec i Legii Warszawa. W 1954 wrócił na Śląsk i przez 10 lat już na właściwym miejscu – w Polonii Bytom. Tam dwukrotnie Mistrz Polski. W reprezentacji dwa mecze bez zdobyczy bramkowej. Pan Józef odszedł w 2003 r.

Ryszard Grzegorczyk (1939) – jako junior w Starcie Bytom, jako senior już w Polonii, gdzie przez 14 lat rozegrał 302 mecze i strzelił 19 bramek. Mistrz Polski oraz zdobywca Pucharu Rappana i Pucharu Ameryki. W reprezentacji 23 mecze i dwa gole. Olimpijczyk z Rzymu 1960. Po zakończeniu kariery trenował m.in. Szombierki, i to dwukrotnie!

Roman Szewczyk (1965) – znakomity i utytułowany piłkarz. Zaczynał w Szombierkach, ale w jego karierze takoż tak uznane marki jak m.in. – Śląsk Wrocław, GKS Katowice, FC Sochaux i Austria Salzburg. Przegląd pola, bardzo silne strzały i technika – to wszystko spowodowało, że pan Roman zagrał w reprezentacji 37 razy i strzelił trzy gole.

Paul Freier (1979) – znany u nas jako Sławomir Paweł Freier, w Niemczech Slawomir Paul Freier, a tu i ówdzie jako Slawo Pawel. Pomocnik polskiego pochodzenia grający w reprezentacji Niemiec (19/1). Zaczynał w Łabędach Gliwice, seniorska kariera jednak już w dwóch świetnych firmach z Bundesligi – VfL Bochum (266/34) i Bayer Leverkusen (112/17).

ATAK
Henryk Kempny (1934) – legenda, nie tylko bytomskiego, ale i polskiego futbolu. W Polonii Bytom dwukrotnie (łącznie dziewięć sezonów), w międzyczasie przymusowa służba wojskowa w Legii. W I lidze zdobywca 100 bramek. Dwa razy Mistrz Polski z Polonią, dwa razy takoż z Legią, dwukrotnie Puchar Polski i dwukrotny Król Strzelców polskiej ligi. Jako trener prowadził m.in. Polonię B. i Górnika Wałbrzych. W reprezentacji 16 meczów i sześć goli. Kempny zmarł w 2016 r. w swoim ukochanym Bytomiu.

Jan Liberda (1936) – takoż legenda, fantastyczny piłkarz bytomskiej Polonii, w której występował 16 lat (304/146). Dwa razy Król Strzelców ligi, dwukrotny Mistrz Polski, zdobywca Pucharu Ameryki. Przez dwa lata w AZ Alkmaar. W 1962 laureat prestiżowej nagrody Złoty But przyznawanej przez redakcję katowickiego Sportu. W reprezentacji 35 spotkań i osiem bramek. Po znakomitej karierze piłkarskiej trenował m.in. Zagłębie Sosnowiec i Polonię Bytom.
Strzelał m.in. Argentynie:

TRENER
Henryk Apostel (1941) – jako piłkarz wychowanek Rozbarku Bytom, później w Polonii Bytom i Legii. W obu klubach Mistrz Polski. Mimo, że radził sobie na murawie przyzwoicie (zagrał nawet jeden mecz w kadrze), to bardziej znany jest jako trener. Prowadził konkretne firmy (m.in. Śląsk Wrocław, Lecha Poznań, Górnika Zabrze czy Wisłę Kraków), a przez dwa lata był selekcjonerem reprezentacji Polski.
Z młodzieżową kadrą U-18 dwukrotnie wicemistrz Europy.

***

Tekst ten dedykuję Przemkowi Migale i Ilonie Fugler – Malczewskiej.

Dariusz Kimla