TOP 250. Andrea Pirlo (50.)

Subiektywny ranking najlepszych piłkarzy świata ostatnich trzech dekad. Na pozycji 50. Andrea Pirlo.

Włoski pomocnik ur. w 1979 r. w niewielkiej miejscowości Flero.
Mistrz Świata. Znakomity piłkarz, bardzo inteligentny. Potrafi grać jako ofensywny, potrafi na skrzydle, z powodzeniem radzi sobie jako defensywny i rozgrywający; wszechstronny, świetnie wyszkolony technicznie, wprowadza spokój i opanowanie, dużo widzi i kreuje grę.

Zaczynał w Brescia Calcio (59/6), później m.in. Wielka Włoska Trójka – Inter (40/0), Milan (401/41), Juventus (164/19).
Trofea tylko w ACM i Juve. Z mediolańskim gigantem dwukrotnie Scudetto, po jednym Pucharze i Superpucharze Włoch, po dwa Puchary i Superpuchary Europy oraz Klubowy Puchar Świata.
Z turyńskim cztery Scudetto oraz Puchar i Superpuchar Włoch.

W reprezentacji Włoch 116 meczów i 13 bramek.
Grał w trzech Mundialach (2006 – złoto, 2010, 2014) i trzech Euro (2004, 2008, 2012 – srebro).
W 2000 r. był Mistrzem Europy juniorów (Najlepszy Piłkarz i Król Strzelców turnieju).

Tu zazwyczaj wypisywałem nagrody, laury i trofea indywidualne, jednak pierwsza pięćdziesiątka ma tego tyle na koncie, że wypisywanie mija się z celem. Będę więc się skupiał tylko na najważniejszych – nasz bohater był wybrany Najlepszym Piłkarzem finału MŚ 2006, był czterokrotnie w Drużynie Serie A, trzykrotnie Najlepszym Piłkarzem tej ligi, widnieje w AC Milan Hall of Fame itd…

Jest obok Sinišy Mihajlovicia zdobywcą największej liczby goli bezpośrednio z rzutów wolnych.

AP jest udziałowcem w firmie handlującej metalem w Brescii. Firmę założył jego ojciec.
Włoch jest także koneserem win i posiada własną winnicę, która produkuje 15-20 tys. butelek rocznie.

Jest autorem autobiografii Penso Quindi Gioco (Myślę, więc gram).

***

Miał wiele przydomków. Oto niektóre z nich: Architekt, Profesor, Maestro, Mozart oraz… Metronom.

Dariusz Kimla