Historia pewnej fotografii (4)

To zdjęcie trzeba zobaczyć w pełnej okazałości…

Miała być inna fota dziś, ale nie potrafiłem się oprzeć, gdy ujrzałem bohaterkę dzisiejszego odcinka…
Gdy dodatkowo okazało się, że rzecz dotyczy Słowacji, która niedawno gościła we Wrocławiu, wybór spośród kilkuset już zebranych fotografii padł właśnie na tą:

Nie wiadomo dokładnie w którym roku zdjęcie zostało wykonane, wiadomo natomiast z całą pewnością gdzie.

Są to słowackie Smolenice, a na obrazku miejscowa drużyna. Klub nazywa się OŠK Smolenice i obecnie gra w okręgówce, w powiecie Trnava.

OŠK powstał w 1919 r. jako Sokół Smolenice, jednak pierwszy oficjalny mecz rozegrali w roku 1932; wygrali wtedy w Horných Orešanoch 8:1.

Na zdjęciu Pałac w Smolenicach (po słowacku Smolenický zámok).

Kilka ciekawostek, za wikipedią:
W średniowieczu, od XIV wieku, w tym miejscu istniał zamek obronny, strzegący szlaku handlowego z Węgier do Czech (tzw. Czeska Droga). Twierdza, pierwotnie królewska, następnie należąca do rodów Országh oraz Erdődy, w 1777 roku trafiła w ręce rodziny Pálffy, którzy, przenosząc centrum swoich włości do miejscowości Moravský Svätý Ján, przestały o nią dbać (również z powodu braku funduszy).
W czasie wojen napoleońskich zamek spłonął – przetrwała jedynie część murów oraz pięcioboczna wieża. Ruinę w II połowie XIX wieku, w wyniku procesów sądowych, odzyskał Mór Pálffy, a po nim jego syn József. Ten ostatni w 1887 roku rozpoczął pierwsze prace rekonstrukcyjne, zaczynając od baszt. Projekt architekta Jozefa Huberta przewidywał budowę na starych murach pałacu w stylu romantyczno-historycznym, który pełniłby rolę rodowej siedziby. Prace, przerwane w okresie I wojny światowej (do tego czasu prowizorycznie skończono niektóre pomieszczenia, w których umieszczono archiwum rodzinne), prowadzone były bardzo wolno i aż do 1945 roku, kiedy obiekt był w rękach Pálffych, nie zostały zakończone.
Po nacjonalizacji zamek przejęło państwo czechosłowackie i w 1953 roku przekazało Słowackiej Akademii Nauk – dokończyło też prace budowlane, ostatnie w latach 50 i 60. XX wieku, co czyni pałac najmłodszym na Słowacji. Długi okres budowy spowodował też, że obecnie ciężko określić styl, w jakim pałac reprezentuje.
Do niedawna pałac był używany tylko jako centrum kongresowe i noclegowe dla zagranicznych gości Akademii, obecnie, w miesiącach letnich, udostępnia się go turystom do zwiedzania; istnieje też możliwość noclegu.

Pałac w okresie jesienno-zimowym wygląda tak:

Dariusz Kimla