TOP 250. Abedi Pelé (178.)

Subiektywny ranking najlepszych piłkarzy świata ostatniego ćwierćwiecza. Na pozycji 178. Abedi Ayew.

Ghański pomocnik ur. (chyba) w 1964 r. w Akrze.
Znakomity piłkarz, o dobrym dryblingu i świetnym strzale. Jeden z prekursorów afrykańskiego futbolu w Europie. Zdobywca wielu nagród indywidualnych. Ale po kolei…

Zaczynał w swoim kraju w klubie Real Tamale United gdzie grał dwukrotnie (65/28). Później przez chwilę w Azji, kariera w Europie i zakończenie piłkarskiej przygody ponownie w Azji. Grał w ciekawych klubach, m.in. w Olympique Marsylia (149/30), Lille OSC (68/21), Olympique Lyon (31/3), Torino (49/13) i TSV 1860 Monachium (54/3).

W barwach OM Puchar Europy (1993) i dwa (choć zdobyte trzy) Mistrzostwa Francji (1991, 1992, 1993 – to ostatnie odebrane przez rodzimą federację).
W Azji dwie egzotyczne zdobycze – Puchar Księcia Kataru z klubem Al-Sadd (1983) oraz Puchar Emira ZEA z Al Ain FC (1999).

W reprezentacji Ghany 73 mecze i 33 gole.

Grał w pięciu turniejach o PNA w 1982 (złoto), 1992 (srebro), 1994 (ćwierćfinał), 1996 (IV miejsce) i 1998 (runda grupowa).

Łącznie w karierze 605 spotkań i 205 bramek.

Nasz bohater widnieje na liście FIFA 100, trzykrotnie był wybierany Piłkarzem Roku Afryki (1991, 1992, 1993) – nominowany był dziewięć razy. Pięciokrotnie wybierany do drużyny FIFA (1992, 1993, 1996, 1997, 1999), w sezonie 1995/96 Najlepszy Zagraniczny Piłkarz w Serie A, w 1992 Najlepszy Piłkarz PNA, trzykrotnie wybierany Najlepszym Piłkarzem Afryki wg BBC oraz Piłkarz Finału LM 1993.

Abedi Ayew grał w największej ilości meczów charytatywnych, jeśli wziąć pod uwagę wszystkich afrykańskich piłkarzy.

„Pelé” to oczywiście pseudonim na cześć Brazylijczyka. Co ciekawe, Ghańczyka nazywano przez pewien czas także „Maradoną z Afryki”.

Jego trzej synowie – Jordan, Abdul Rahim i André, są piłkarzami. Każdy z nich ma na koncie mecze w reprezentacji Ghany.

***

Tradycyjnie filmik. Muzyczka miażdży system:

Dariusz Kimla